Raskin vertelde donderdag dat het onderzoek een moeizame start kende, want in het begin was het onduidelijk wie in aanmerking kon komen voor de gruwelijke dood van de dorpsfiguur, die de verstandelijke capaciteiten van een zestienjarige had. “Er werden veel onderzoekspistes opengehouden”, zei Raskin. “Jansen zelf had geen gsm, zodat er geen mast- of telefonieonderzoek kon gebeuren. Uiteindelijk kregen we een hit met het dna-profiel van iemand die betrokken was geweest bij een diefstal. We zaten ook met het schoenspoor van een vooral door jongeren gedragen Adidas-sneaker. Zo kwamen we bij de piste van de hangjongeren. Dan keken we naar jongeren met een criminele achtergrond. Iedereen, behalve Abdullah Essah, stond vrijwillig dna-stalen af. Ik heb Essah bij mij laten komen, en hij zei dat zijn weigering op een vergissing berustte, waarna hij dna afstond. Dat leidde tot een hit met Essah.”

Bij zijn verhoren was Essah altijd beleefd en deed hij zijn verhaal. In het onderzoek wijzigde hij wel meermaals zijn versie van de feiten, naargelang de wetenschappelijk en objectieve vaststellingen. Emoties toonde hij nooit. Hij bleef er donderdag bij dat andere hangjongeren seks met Erik gehad hebben - zo had hij in het stadspark toch horen vertellen. Woensdag getuigden die vroegere hangjongeren nochtans dat Erik Janssen hen nooit oneerbare voorstellen deed.

Donderdagnamiddag komen de wetsdokter en specialist inzake bloedspatten aan het woord.

De feiten speelden zich af in Dilsen-Stokkem in de nacht van 21 op 22 oktober 2013. Janssen werd met een mes en schaar gestoken en werd gewurgd. Volgens Essah wilde Janssen de homoseksualiteit van de twintiger aan de grote klok hangen, en daarom maakte hij Janssen van kant.