In het Nederlandse weekblad Nieuwe Revu wijdt Brusselmans een column aan “overschatte personen uit de wereldgeschiedenis”. De onderwerpen worden daarbij op weinig zachtzinnige wijze gefileerd. Ditmaal was het de beurt aan Anouk.

“Deze blonde del weigert om de pil te slikken omdat haar kop er nog dikker van zou worden; ze gebruikt geen condoom omdat anders de binnenkant van haar flamoes naar verbrand rubber zou smaken, en voor het zingen de kerk uit vertikt ze puur uit misplaatst feminisme, zodat er in een aantal jaar tijd zes kinderen uit haar lendenen gekatapulteerd werden”, opent Brusselmans.

Enorme losers

Vervolgens moet de zangeres het ontgelden omdat haar kinderen van verschillende mannen zijn. De vaders hebben volgens Brusselmans gemeen “dat ze met z’n allen enorme losers zijn en dat ze een even goeie smaak qua vrouwen hebben als Gerard Joling, André van Duin en Marc-Marie Huijbregts”.

Cultsong voor lesbo’s

Ook over de professionele capaciteiten van Anouk is de Oost-vlaming niet te spreken. “Het doorbraakkutnummer van Anouk was Nobody’s Wife, dat een cultsong werd onder lesbo’s, tot die behaarde potten wettelijk ook mochten trouwen, en toen vonden ze Nobody’s Wife ineens een deuntje dat nergens op sloeg.”

Zo gaat het nog even door. Veel Nederlanders kunnen niet lachen met de column en vinden dat Brusselmans te ver is gegaan. Hij wordt onder meer beschuldigd van seksisme, terwijl er ook gesuggereerd wordt dat Herman iets te compenseren heeft met zijn harde taal.

De volledige column is overigens op de site van Nieuwe Revute lezen.