Nee, voor Ceci n’est pas une pipe kan je in Luik niet terecht. Het vermaarde doek van René Magritte (1898-1967) bevindt zich nog steeds in het Los Angeles County Museum of Art. En verwacht geen statische tentoonstelling met een selectie van zijn bekendste schilderijen. Daarvoor rijd je beter naar het Magritte Museum in Brussel.

Inside Magritte toont slechts enkele werken van de Brusselse kunstenaar, wiens moeder uit het leven stapte toen hij twaalf was. Ze werd uit de Samber gehaald met de nachtjapon gedrapeerd over haar gelaat. Dat is één van de redenen waarom zoveel gezichten in zijn werk bedekt zijn. De bekende bolhoed zou dan weer refereren aan zijn vaak uithuizige vader.

(lees verder onder de foto)

Visuele spektakel

Die twee verwijzingen naar zijn familiale voorgeschiedenis komen niet expliciet aan bod in de mini-expo, maar des te meer in de animatiefilm van 360 graden. In een immersive experience wordt de bezoeker ondergedompeld in een betoverende beeldenstroom, waarin 160 werken van Magritte voorbijglijden op muziek van onder anderen klassiek componist Erik Satie. In de grote projectieruimte staan stoeltjes en poefen, zodat je zittend kan genieten van het visuele spektakel.

Een wolkenhemel waarin plots groene appels opstijgen, een futuristisch landschap vol torens van Pisa dat overvloeit in een huisgevel met openstaande ramen, een man met bolhoed waaruit het gezicht wegschuift: je weet soms niet wat je ziet. Deze voorstelling kan zowel volwassenen als kinderen boeien.

(lees verder onder de foto)

Gezocht: info

Om er ten volle van te genieten, is het zinvol om vooraf de website te raadplegen. Daar vind je onder meer een lexicon van symbolen die veelvuldig in zijn werk voorkomen. De man met bolhoed, bijvoorbeeld, het archetype van de stedelijke burger die aan de maatschappelijke orde is onderworpen. Of het venstermotief, dat de menselijke blik op de buitenwereld verzinnebeeldt.

In die handleiding worden ook de verschillende periodes van Magritte (kubo-futurisme, dadaïsme, surrealisme ..) uitgebreid onder het vergrootglas gelegd. Nuttige info om het oeuvre van één van de grootste Belgische kunstenaars te begrijpen. Op het eerste gezicht is zijn werk erg toegankelijk en dat geldt ook voor de expo, maar het wordt pas boeiend als je achter de façade kijkt.