De eerste Top Gun van Tony Scott zag eruit als een lange propagandafilm voor de Navy en het stoere Amerika van Ronald Reagan. In dat Amerika waren mannen pas mannen als ze flight jackets droegen, op een Kawasaki Ninja of in een Porsche reden en hun leven waagden voor hun land. Het verhaaltje zelf was van weinig belang. De sequel is nog steeds een commercial voor de Navy, maar er zit al iets meer verhaal in en de actie werd geüpgraded.

Het meest interessante aspect zit hem in de voorstelling van Pete ‘Maverick’ Mitchell (Cruise) als piloot met ‘the right stuff’. Hij heeft het ondanks zijn capaciteiten nooit geschopt tot admiraal zoals zijn maat Iceman (Val Kilmer), maar bleef tussen de testpiloten in de Nevada-woestijn hangen als kapitein. Hij is dus een dinosaurus die, nadat hij nog maar eens zijn oversten uitgedaagde, prompt terug naar de Top Gun-site wordt gestuurd om er jonge waaghalzen voor te bereiden op een mission impossible. Maar daar botst hij al meteen met Rooster (Miles Teller), de zoon van zijn beste vriend Goose, die in de eerste film sneuvelde.

Spectaculaire actie

Regisseur Joseph Kosinski (Tron: Legacy, Oblivion) laat geen kans voorbijgaan om te verwijzen naar het origineel. Cruise mag met tranen in de ogen staren naar oude vergeelde foto’s, brengt een laatste groet aan de carrière van Val Kilmer, die tijdens de opnames kampte met keelkanker en herinnert zich in flashbacks Meg Ryan. De enige die op het appel ontbreekt om de nostalgie helemaal compleet te maken is Kelly McGillis. Maar een 65-jarige dame die zich heeft geout als lesbische opvoeren als love interest van de goed geconserveerde Cruise leek niet meteen een commercieel idee. Zij werd vervangen door de 51-jarige Jennifer Connelly, die er amper 40 uitziet. Veel heeft ze echter niet te doen, want in zo’n machoprent als deze moeten vrouwen vooral mooi wezen, de bar bedienen en voor een Porsche poseren. Voor de gelegenheid werd #MeToo duidelijk uit het geheugen gewist. Dat zal de fans van jongensfilms worst wezen. Een Top Gun-film bekijk je voor de actie met straaljagers die de geluidsmuur doorbreken en zeker naar het einde toe krijg je een paar spectaculaire scènes (zeker op een IMAX-scherm).

Rusland

Uiteindelijk is Maverick slechts een popcornfilm die Tom Cruise moet doen schitteren. Maar laat er toch één ding vreemd zijn aan de film. De vijand, die uranium aanmaakt voor atoombommen, heeft hier geen gezicht of nationaliteit, maar er zijn aanwijzingen die laten vermoeden dat de boevenstaat Rusland is. Uiteraard wist Cruise in 2019, toen hij de productie opstartte, nog niet dat er een oorlog zou uitbarsten. Toch krijg je een wrang gevoel omdat je amusement krijgt van een film die zijdelings jonge mensen wil rekruteren om bommen te droppen en raketten af te schieten. Misschien was de film in Cannes, waar men de mond vol heeft van vrede, niet op zijn plaats.

‘Top Gun: Maverick’ speelt vanaf 25 mei in de bioscoopzalen.