Stray is een game van weinig woorden, maar wel van mooie beelden en een unieke sfeer. Wat begint met een groepje straatkatten die elkaar besnuffelen en miauwen, verandert snel in een mysterieuze zoektocht. Het rosse exemplaar van het gezelschap komt per ongeluk terecht in een wereld waar de natuur ver te zoeken is. Hij belandt in een cyberpunkdecor, enkel bevolkt door robots.

(lees verder onder de foto’s)

Minidrone

Stray serveert een verhaal dat langzaam openvouwt zoals een waterlelie in de eerste zonneschijn. De kat vindt een bondgenoot in de zwevende minidrone B-12. Handig, want die kan wat een kat niet kan, zoals computers hacken of met robots communiceren. Als kat kan je dan weer op plekken geraken waar geen andere levende ziel kan komen. Handig om bijvoorbeeld een hendel naar beneden te trekken.

Er zit totaal geen tijdsdruk op Stray. Wie wil, kan zich ook gewoon ergens neervlijen en luisteren naar een robot die vreemde muziek uit zijn jerrycanbanjo pingelt. Er valt zelfs een trophy te verdienen als je in totaal meer dan een uur luiert. Je gaat je als speler al snel als een kat gedragen. Zo is er altijd wel een zetel of tapijt om kapot te krabben. Of een vaas die je met een lichte tik van de kast kunt laten kletteren. Nutteloos, maar lollig.

Budgetvriendelijk

Zelden hebben we zo’n goed afgewerkte indiegame gespeeld waarbij alles netjes in de juiste plooi valt zoals bij deze Stray. De puzzels zijn niet te moeilijk, de graphics erg mooi en de sfeer is relaxed, alles past perfect in elkaar. De vrij korte speelduur - zes uurtjes - is dan weer perfect in balans met de budgetvriendelijke prijs (29,99 euro). Het verhaal had misschien wat meer emotionele diepgang verdiend, maar ach, niet twijfelen: zet gewoon je klauwen in deze game.