Start- en eindpunt: Statieplein, Kanne (Riemst). Parkeren onder de brug langs het kanaal.

Afstand: 48,6 kilometer

Route: 401-12-411-412-413-76-78-100-431-430-429-424-423-422-421-420-414-413-412-405-402-401

Wat heeft Kanne dat andere Limburgse gemeenten niet hebben? Er zijn een paar dingen, zoals een jachthaven, het Albertkanaal en de mergelgrotten. Maar de bijna onweerstaanbare aantrekkingskracht van de Riemsterse deelgemeente is in de eerste plaats de sfeer: geen enkel ander Limburgs dorp ademt meer buitenland dan dit. De vele bezoekers, het sappige taaltje en het ene restaurant na het andere dragen daar alleen maar aan bij.

Al vroeg in deze tocht geeft het mergelland zijn geheimen prijs. We zijn nog geen vijf kilometer ver en na de eerste prik bergop van de dag, de Sint-Pietersberg in Maastricht, fiets je over het Plateau van Caestert. Hou even halt aan het uitzichtplatform over de Enci-groeve, waar je op een metalen uitsteeksel veertig meter boven de grond lijkt te zweven. Niet voor mensen met hoogtevrees.

Tussenstop 1: Buitengoed Slavante, Slavante 1, Maastricht-NL (tussen knooppunt 12 en 411).

Voor wie deze tocht kort voor het middaguur start, is Slavante de perfecte eerste stop. Het buitengoed dateert van 1846 en baadt nog altijd in de sfeer van toen. Je kan er lekker ontbijten met koffie van branderij Blanche Dael en broodjes van bakkerij Paulissen uit Maastricht. Het uitzicht op de Nederlandse kant van de Sint-Pietersberg en de Maas in het dal krijg je er gratis bij. Echt een ontdekking, deze plek.

Open: in augustus elke dag van 12-21 uur. Info: www.slavante.nl/

Langs de Maas fiets je verder richting Petit-Lanaye, waar je voor 1,20 euro het voet- en fietsveer neemt naar Nederland. Straks kom je hier terug en hou er dan rekening mee dat de laatste overzet om 20 uur is. Wie te laat is, zal extra kilometers moeten maken om de brug te nemen. Aan de overkant van het veer sta je in Eijsden, waar je in de Diepstraat het ene terras na het andere vindt. Maar het mooiste is toch dat van Aon ’t Bat, pal langs het water.

Tussenstop 2: Aon ’t Bat, Bat 9, Eijsden-NL (tussen knooppunt 413 en 76).

Het eetcafé heeft een uitgebreide kaart voor de lunch en zelfs een driegangendiner, maar evengoed kan je er terecht voor tapas en high tea. En zo’n kaasplankje of een ‘portie gezelligheid’, op maat van fietsgroepen, gaat er altijd wel in.

Open: elke dag van 10 uur tot middernacht. Info: www.aontbat.nl

Doe voldoende energie op voor het vervolg van de tocht, want wat volgt is niet minder dan een aanslag op de kuiten. Het begint nog lieflijk, bij het verlaten van Mariadorp, waar je de autosnelweg oversteekt. Opmerkelijk trouwens dat je hier in Nederland fietst maar dat de bordjes die de weg wijzen, deel uitmaken van het Belgische fietsroutenetwerk. Na ’s Gravenvoeren begint het klimwerk naar de Schoppemerheide. Hou vol, want boven wacht de beloning. Op de heuvelrug heb je een onbeperkt zicht op het drielandenpunt en de Hoge Venen. En lonkt daar ginds geen ijsjeszaak?

Tussenstop 3: ’t Bakhuis, Ulvend 3, Sint-Martens-Voeren (aan knooppunt 429).

O jawel en wat voor één. ’t Bakhuis is een vaste waarde in Voeren waar veel fietsers halt houden. Op het self-service terras kan je terecht voor een ijsje, wie plaatsneemt op de binnenkoer kan kiezen uit coupes, wafels en pannenkoeken. Zodra we de warme appeltaart spotten op de kaart, is de keuze snel gemaakt.

Open: ma-di van 11-18 uur, do-vrij-za-zo van 11-21 uur, woensdag gesloten. Info: www.hetbakhuis.be/nl

(lees verder onder de foto’s)

What goes up, must come down. Na een vlucht naar beneden zetten we aan voor het tweede deel van de tocht, dat ons naar het pittoreske Mesch brengt. Wie zijn gading niet vond in ’t Bakhuis, kan terecht in ’t Piepke voor een borrelplank, zuurvlees (stoofvlees) of gegratineerde uiensoep. Er zijn ook vegaburgers te krijg. Het terras van ’t Piepke ligt midden in een dorpje dat oer-Hollands aanvoelt. Gek, dicht bij de grens en toch zo verschillend.

Tussenstop 4: Eetcafé ’t Piepke, Kerkplein 22, Mesch-NL (tussen knooppunt 422 en 421).

Wat volgt, hadden we liever niet geschreven, maar wat een rommeltje is het fietsroutenetwerk bij het verlaten van Moelingen. Het plaatje dat de weg wijst van knooppunt 420 naar 414 leidt naar een doodlopend stuk asfalt waar de pijlen elkaar tegenspreken. Je moet er je weg zoeken op een op- en afrit van een autosnelweg. Verderop ligt een onverhard pad, maar nog liever sturen ze je hier een moordstrook op. Levensgevaarlijk! Daarom dit: rij door naar de rotonde, steek over en fiets links de stuwdam van Lixhe op.

(lees verder onder de foto’s)

Open: ma-di 12.30 uur tot middernacht, do 17 uur tot middernacht, vrij-za 12 uur tot middernacht, zon 10.30 uur tot middernacht. Keuken is open tot 21 uur, woensdag gesloten. Info: www.eetcafetpiepke.nl/

Een fietspad langs de Maas brengt je opnieuw naar het veer in Eijsden. Daarna volgt - beloofd! - de laatste klim van de dag naar Eben-Emael. Wie nog puf over heeft, kan aan knooppunt 405 naar links rijden, over een goed fietspad dat je naar de mysterieuze toren van Eben-Ezer brengt. Het bouwsel werd in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw opgetrokken door de autodidactische architect en esotericus Robert Garcet als monument voor de vrede.

Tussenstop 5: Moulin Loverix, Rue du Fort 40, Eben-Emael (tussen knooppunt 405 en 402).

Het is geen toeval dat Eben-Ezer uittorent boven het Fort van Eben-Emael, enkele kilometers verderop. Denk daar maar eens over na terwijl je op het terras van Moulin Loverix een hartige pannenkoek verorbert, terwijl de Jeker aan je voeten voortkabbelt. In april was het fort nog de startplek voor de Grenspalenklassieker, een epische fietstocht met routes voor gravelaars en asfaltvreters, die mee georganiseerd wordt door oud-wielrenner Bram Tankink. “Wat een gave plek”, zei hij toen. “Dit doen we volgend jaar gewoon opnieuw.” Bij deze ben je getipt!

Open: woe-vrij 12-19 uur, za-zo 11-19 uur. Keuken open tot 18 uur, maandag en dinsdag gesloten. Info: www.loverix.be