Een kleine twee maanden na de val van regering-Draghi heeft Italië vandaag een nieuw (afgeslankt) parlement verkozen. Als gevolg van een referendum uit 2020 bestaat de Senaat straks maar uit 200 zetels (voorheen waren dat er 315) en het Huis van Afgevaardigden uit 400 in plaats van 630 meer. De inkrimping was een initiatief van anti-establishmentpartij Vijfsterrenbeweging, bedoeld om geld te besparen. Want Italië zit diep in de rode cijfers.

Zoals de laatste peilingen hadden voorspeld, krijgt het land zo goed als zeker een uiterst-rechtse regering. Met een vrouwelijk premier. De eerste ooit in Italië.

De 45-jarige Giorgia Meloni, een radicaal-rechtste ‘Romeinse furrie’ die onder meer tegen abortus is, tegen migratie en die zich uitgesproken heeft tegen de LGBT-beweging.

Niet geheel onverwacht waren de belangrijkste thema’s van deze verkiezingen de hoge energieprijzen, de torenhoge inflatie, de oorlog in Oekraïne en het migratieprobleem waar Italië mee kampt. Vooral dat laatste was koren op de molen van Meloni en haar partij. Maar ook populaire verkiezingsthema’s als de laagste pensioenen optrekken, leverde haar een pak stemmen op.

Hoewel ze tegenspreekt fascist te zijn staat haar partij bekend als nationalistisch en uiterst conservatief. Met radicale ideeën.

Helft van de zetels

Op de officiële resultaten was het zondagavond nog wachten, maar de exitpolls waren overduidelijk. Fratelli d’Italia zou vlot 22 tot 26 procent van de stemmen halen. Samen het de rechts-populistische Lega (geleid door Matteo Salvini) en Forza Italia (de partij van Silvio Berlusconi) haalt het rechtse blok bijna de helft van de zetels binnen.

Waar winnaars zijn, zijn ook verliezers. Lange tijd waren de peilingen een nek-aan-nekrace tussen Fratelli d’Italia en de sociaal-democraten van de PD (Partito Democratico of Democratische Partij). Oud-premier Enrico Letta, de leider van de PD, heeft geprobeerd om een grote alliantie van linkse- en centrumpartijen te smeden om het rechtse blok te bekampen. Het Italiaanse kiessysteem bevoordeelt grote allianties, om versplintering tegen te gaan. Maar het werd een mislukking. Partito Democratico en de Vijfsterrenbeweging volgen op grote afstand van het rechtse blok.

Daarmee krijgt Italië krijgt niet alleen een eerst vrouwelijke premier, maar ook de meest rechtse regering sinds de Tweede Wereldoorlog.