“Ik wil mijn collega feliciteren. Niet alleen met de zege, maar ook met de prestatie in Europa, die enorm belangrijk was voor het Belgisch voetbal.” Felice Mazzu baalde als een stekker, maar het sierde hem dat hij Carl Hoefkens complimenteerde met zijn schitterende vijfdaagse. In vijf dagen tijd mogen vieren in het stadion van een Europese topclub en de Belgische aartsrivaal: het was voor Hoefkens genieten geblazen.

En zeggen dat hij als speler nooit op Anderlecht was komen winnen. Niet met Lierse, niet met Lommel, niet met Beerschot en niet met Club Brugge. Als hoofdcoach is het nu meteen bingo. Onlangs zei hij nog dat hij zich meer amuseerde als trainer en dat is nu zeker het geval. “Ik blijf bij die woorden”, vertelde hij op de persconferentie. “Het was een ongelofelijk intense week. Ik denk dat ik vijf jaar ouder ben geworden. (glimlacht)Dat we net als woensdag zo’n zwaar laatste kwartier moesten ondergaan, wat ons ook al tegen Charleroi overkwam, is niet vanzelfsprekend. Maar het doet me plezier om die gasten zo hard te zien werken om het resultaat over de streep te trekken. Dat gevoel is heel moeilijk te vervangen.”

9 op 10

Het was lang niet de beste match van Club, want zeker voor rust was het duo Sowah-Jutgla niet op niveau en van Buchanan en Skov Olsen op de flanken ging ook amper dreiging uit. Maar één klasseflits – een zeer slimme assist van Vanaken voor de inlopende Nielsen – was genoeg. Oh ja, en nog een klasseredding of vijf van Simon Mignolet. Alweer. Dit keer scoorde hij geen 10 op 10, maar toch een 9. Ook al dachten ze dat de poging van Silva over de lijn was, de Anderlecht-spelers botsten allen op de Wonderwall.

“Het is alsof hij tegenwoordig zeven handen heeft”, zei Hoefkens. Mignolet zelf zat na afloop ook weer vol adrenaline. In die mate dat hij op tv even zijn ploegmaats vergat en in de ik-vorm sprak. “Zij hadden de betere kansen, maar gelukkig kon ik opnieuw de drie punten pakken en kon ik de fans opnieuw een feestje geven.” Het is hem vergeven, want op den duur lijkt het effectief een onemanshow.

Knop omdraaien

De twee vorige keren had Club punten laten liggen na een zware midweekmatch. Om dat dan in Anderlecht recht te zetten, op welke manier dan ook: chapeau. Zo blijft blauw-zwart ook in het spoor van Genk en Antwerp, dat punten liet liggen.

“Je kan wel stellen dat dit de perfecte week was”, zei Hans Vanaken, naar goede gewoonte weer beslissend in Brussel. “Het is nooit makkelijk om de knop om te draaien na zo’n match in Europa en er wordt dan ook nog amper getraind. Maar we zijn nu geplaatst in de Champions League en winnen op het veld van Anderlecht: het kan gewoon niet beter.”

“Ik ben tevreden met de schwung die we in het Belgisch voetbal hebben gebracht”, zei Hoefkens nog. Om dan zelf een troostend bloemetje terug te werpen naar Mazzu, wiens week – mja – ietsje minder leuk was. “Hoe zijn ploeg hier vandaag heeft gespeeld, verdient evenzeer alle lof.”