Op het moment dat we hen bellen houden ze net een rustdag in het Griekse stadje Mesolongi. En dat is nodig ook. Al vijf weken reizen Marnix Geerkens (36) uit Bilzen en zijn vriendin Anne-Sophie Buyck (34) uit Brussel rond met de motor. Hun doel: de wereld zien. Het liefst alle werelddelen en bijhorende culturen ontdekken op een zo avontuurlijk mogelijke manier. “Maar nu moesten we echt even de was doen”, lacht Anne-Sophie. “Dus namen we een rustdagje in een hotel. Met een echt bed. Na vier à vijf dagen op rij in een tentje slapen, hebben we daar wel eens nood aan.”

Dat ze avontuurlijk aangelegd zijn, is het minste wat je kan zeggen. Marnix reisde al naar Thailand, Zuid-Amerika en Nieuw-Zeeland. Anne-Sophie reisde en werkte al in Marokko, Lissabon, Peru, Milaan en Rome. “Maar ik heb nooit de stap durven zetten om alleen te reizen”, zegt Anne-Sophie. “En toen ben ik Marnix tegengekomen. Alle puzzelstukjes vielen plots in elkaar.”

‘Lucky to be born’

In 2020 leerden de twee elkaar kennen via een datingapp. Het klikte meteen. “Tijdens de lockdown ben ik beginnen nadenken over wat ik nu echt wilde doen met mijn leven”, vertelt Marnix, die toen vijf jaar werkte als audiovisueel technieker. “Toen ben ik Anne-Sophie tegengekomen. We hadden allebei hetzelfde motto: we’re lucky to be born. We besloten samen om onze dromen uit te voeren.” En dus plande het koppel een wereldreis. Met de motor. Nochtans niet zo’n vanzelfsprekende keuze. Marnix had ooit eens met een crossmotor gereden op een boerderij in Nieuw-Zeeland, Anne-Sophie had zelfs nog nooit op een motor gezeten.

“Als manneke van 15 jaar droomde ik al van een motor, maar voor het gemoed van mijn ouders heb ik het gelaten”, vertelt Marnix. “Pas twee jaar geleden heb ik een moto gekocht.” Anne-Sophie lacht: “Op de tweede date vroeg hij plots wat ik daarvan zou vinden. Natuurlijk vond ik dat oké.” Om zijn technische kennis bij te schaven, kocht Marnix een Yamaha XT600e voor amper 400 euro. “Die was in zeer slechte staat”, vertelt hij. “Ik heb hem helemaal uit elkaar gehaald en opnieuw in elkaar gestoken. Daarbij kreeg ik gelukkig veel hulp van mijn vriend Sander. Ook nu kunnen we nog altijd op hem rekenen. Is er iets met een van onze motors, dan bellen we hem op. Aan het geluid alleen kan hij ons vaak al zeggen wat er schort.”

Job opgezegd

Ook Anne-Sophie haalde haar motorrijbewijs en kon toevallig hetzelfde type moto als Marnix op de kop tikken. Twee maanden later trok het koppel op ‘testreis’ naar de Balkanlanden. “Maar dat was véél zwaarder dan gedacht”, zegt Marnix. “Anne-Sophie had nog nooit met haar eigen moto gereden en plots deden we 2.500 kilometer aan, allebei als beginnende motorrijders. Het was enorm warm en de route was heel gevaarlijk. Maar we hebben er veel uit geleerd. Over onze motors en wat je allemaal nodig hebt voor zo’n trip.”

Met al die kennis vertrokken de twee op 25 september op wereldreis. “We hebben bijna al onze bezittingen verkocht en onze jobs opgezegd”, vertelt Anne-Sophie, die al 11 jaar werkte als burgerlijk ingenieur/architect. “Onze reis zal waarschijnlijk twee jaar duren. Daarom reizen we met een beperkt budget, slapen we bijna altijd in onze tent of bellen we aan bij mensen en koken we op een gasvuurtje. Al onze bagage nemen we mee in onze reiszakken op onze motors. Samen kunnen we zo’n 100 liter aan spullen meenemen.”

Jachthond

Met hun crossmotors rijdt het koppel vooral offroad. Zo nemen ze nooit autosnelwegen neemt. “We zoeken altijd avontuurlijke padjes op, maar doen ook niets geks”, vertelt Marnix. “We rijden maximum 90 km/uur. De zotste rit tot nu was de beklimming van de Mont Ventoux, samen met Franse motorrijders die we hadden leren kennen. Dat was echt niet normaal: al die haarspeldbochten, fietsers, andere motors en mobilhomes die ons voorbijraasden. Dat was gevaarlijker dan de off road-paadjes die we normaal nemen.”

Dat veiligheid primeert, valt ook op als je het koppel ziet: uitgedost in hun veiligheidspakken. “Dat is minder warm dan een leren vest, maar is toch beschermend genoeg”, legt Anne-Sophie uit. Ongelukken heeft het koppel gelukkig nog niet gehad. “Al ben ik wel aangevallen door een jachthond toen we ergens gingen aanbellen voor een slaapplek”, lacht Marnix. “Hij beet in mijn been, met serieuze wonden tot gevolg. Maar een uurtje later zat hij al bij mij op de schoot.”

Nonnen en kastelen

Marnix en Anne-Sophie trokken al door Frankrijk en Italië en nu reizen ze door Griekenland. “Ons doel is de hele wereld zien”, zegt Anne-Sophie. “Maar we proberen niet té ver vooruit te kijken. Door de geopolitieke toestanden hebben we onze route ook meermaals moeten aanpassen. We willen nog via Turkije, Georgië, naar India, Nepal, Bangladesh en dan via onder meer Turkmenistan en Pakistan tot Mongolië. Ook Afrika willen we graag nog zien. Als het moet zonder motor. Wie weet verkopen we die wel ergens en gaan we op een andere manier verder. Zolang het maar avontuurlijk is.”

Hun reis is nog maar net begonnen, maar de ervaringen liegen er nu al niet om. “We zijn ook echt verbaasd van de gastvrijheid van de mensen”, zeggen Marnix en Anne-Sophie. “De eerste keer dat we bij iemand aanbelden om te overnachten – we waren in Frankrijk en het was aan het stortregenen – kwamen we terecht bij een fokkerij voor renpaarden. Meteen zijn we van het ene in het andere verhaal getuimeld. We hebben bijna tien dagen niet in onze eigen tent geslapen. We sliepen al eens in een kasteel, verbleven bij de nonnetjes en werden eens een hele dag gevolgd door een Italiaanse journalist.”

Of Marnix en Anne-Sophie nog terugkeren naar België na hun wereldreis? “Sowieso”, klinkt het in koor. “We reizen enorm graag, het laadt ons helemaal op. Maar er is toch nog altijd iets om terug te keren. We kunnen onze familie, vrienden en kat toch niet missen.”

De reis van Marnix en Anne-Sophie kan je volgen via hun Instagram-pagina: instagram.com/luckytobeborn