Flamboyant. Zo kon je de jonge Malherbe het best omschrijven. De Waal was de eerste rijder die een portie Hollywood in de motorcross bracht: een volledige witte outfit, met een Ferrari op een wedstrijd arriveren... Dédé hield wel van wat show. Maar hij kon vooral enorm hard en stijlvol met een motor rijden. Twee keer Europees kampioen 125cc, drie keer wereldkampioen 500cc (1980, 81 en 84), nog eens drie vicewereldtitels 500cc, 28 GP-zeges. Een indrukwekkend palmares.

Zijn leven kan je opdelen in twee hoofdstukken. In 1988 trok Malherbe voor het eerst naar Parijs-Dakar. Een zware crash zou zijn leven helemaal overhoop gooien. Zijn leven hing na die val aan een zijden draadje, maar Malherbe knokte zich er wonderbaarlijk doorheen. Maar het verdict was wél keihard: verlamd vanaf zijn nek, op zijn 32ste. Malherbe weigerde op te geven. Hij leerde - met de onvoorwaardelijke steun van zijn boezemvriend Jean-Claude Lackaye - opnieuw ademen, praten,... Klagen deed Dédé nooit. Altijd vriendelijk, altijd goedlachs.

Drie weken geleden werd Malherbe opgenomen in het ziekenhuis. Een strijd die hij helaas niet meer kon winnen. Rust zacht André.