“Ik wist dat er iets abnormaal aan de hand was toen ik het verhaal van het voetbalterrein in Waterloos hoorde. Een wild everzwijn valt niet zomaar aan. Maar hier gaat het dus om een imprint; dit dier ziet de mens als een soortgenoot en gaat die ook als dusdanig behandelen”, legt Sil Janssen uit. Hij is vooral blij dat snel gebleken is dat het hier niet om een wild zwijn gaat.

Het grote verschil met een gedomesticeerd dier zoals een hond of kat is dat een imprint - een wild dier dat door mensen is grootgebracht - mensen als gelijke gaat behandelen. “Mensen doe wel meer gekke dingen. Maar dit is simpelweg vragen om problemen. Hoe braaf, lief of tam een imprint ook lijkt, ooit gaat het fout, soms zelfs na jaren. En dan kan het levensgevaarlijk worden.”

Wat voor everzwijn Nico precies de trigger was om ten aanval te trekken, daar heeft Janssen het raden gaan. “Maar vaak gaat dat over territoriumdrang. Zag hij de jogger en de secretaris van de voetbalclub als mogelijke vijanden en wilde het everzwijn laten zien wie de baas was.”

Over het in huis halen van een wild dier wil Janssen een ding kwijt: “Doe het niet. Blijf van de wilde dieren af. Ze horen thuis in de natuur niet in een huis.”  mm