Eén keer is Irak erbij op het WK. In 1986 verlaat het Mexico met nul punten en één gescoord doelpunt. Niemand die er veel aandacht besteed, niet aan hun figurantenrol, niet aan hun spelers, niet aan hun merkwaardige leider die op de achtergrond toekijkt. Dat het hele elftal met doodsangst in de ogen speelt, zal pas jaren later duidelijk worden. Dat Uday Hoessein, zoon van Saddam en voorzitter van de Iraakse voetbalbond er zijn eigen gruwelijke methodes op nahoudt om de spelers te motiveren ook.