Vertonghen trapte er ook een balletje op zijn eigen speelplaats, die hij er enkele jaren geleden al met zijn Jan Vertonghen Foundation oprichtte. “De kinderen wat afleiding bieden van de moeilijke tijd die ze doormaken: daarvoor ben ik hier”, vertelde Vertonghen. “Nu ik weer in België woon, is het nog wat makkelijker om hen een hart onder de riem te komen steken.”

Mihrimah was wat verlegen om hem te ontmoeten, maar Vertonghen brak het ijs met wat zelfrelativerende voetbalhumor. “Heb je naar het WK gekeken? Ja? Toch niet te veel naar ons?”, vroeg hij haar. “Want je moet blijven lachen, hè.” Cas kreeg dan weer een kans om tegen de international een potje tafelvoetbal te spelen. Hij kwam 0-2 achter maar won met 4-2. Tegenover de jonge supporter maakte Vertonghen trouwens nog een belofte: “Op het EK in Duitsland gaan we het beter doen. Maar eerst nog een trainer zoeken. En ons kwalificeren.”

De woordjes ‘we’ en ‘ons’ impliceren dat Vertonghen zelf nog wil doordoen. Dat liet hij ook na de uitschakeling in Qatar al uitschijnen. Van een afscheid is geen sprake. “Ik voel me goed en ik denk dat dat het belangrijkste is”, zegt hij. “Ook met mijn WK was ik tevreden – niet met het resultaat, maar met mijn niveau en fysieke paraatheid. Da’s iets om verder op te bouwen.”

Finale niet bekeken

Nu eerst presteren met Anderlecht. Het hoofd is alvast leeggemaakt. “De laatste weken heb ik me niet te veel meer met voetbal beziggehouden, ik heb vooral thuis gezeten met de familie. Van het WK heb ik niks gezien. Neen, zelfs niet de finale. Of ja, het laatste stukje, maar ook maar omdat op de plaats waar ik toen was de tv toevallig opstond.” (glimlacht)