Iggy Pop wil er in 2023 het snelst bij zijn. Met Every Loser levert de rockveteraan al meteen de eerste belangwekkende plaat van het nieuwe jaar af. Belangwekkend, omdat de jaren op Pop geen vat lijken te krijgen. Afgelopen zomer overtuigde hij als vreemde eend in de bijt op Jazz Middelheim nog vriend en vijand.

Overtuigen doet Pop ook met Every Loser. Met deze nieuwe plaat etaleert de bijna 75-jarige rocker waarin hij al ruim een halve eeuw goed is. Vergeet even de zijsprongetjes richting dance (met Underworld), jazz en chanson waartoe de Godfather of Punk zich het voorbije decennium heeft laten verleiden. Met Every Loser zet het alter ego van James Osterberg weer de puntjes op de i; eens punker, altijd punker. In het briesende Frenzy, de vooruitgestuurde single waarmee de plaat opent, laat Pop zich flankeren door Duff McKagan (Guns N’ Roses) en Chad Smith (Red Hot Chili Peppers).

Voor wat volgt, omringt hij zich met de inmiddels betreurde Taylor Hawkins (Foo Fighters) en leden van Blink-182, Pearl Jam en Jane’s Addiction. Die fonkelende sterrenparade hoeft niet per definitie een meerwaarde te betekenen, maar hier tilt ze het resultaat wel op. Songs als Modern Day Rip Off en Neo Punk rocken in de beste Stooges-traditie. Strung Out Johnny heeft een donker new wave-randje. In het zachte Morning Show krijgt Iggy’s mooi gelooide stem alle ruimte. “The music will beat the shit out of you”, voorspelde de maker in de aanloop naar de lancering van Every Loser. Promopraat uiteraard, die niet helemaal opgaat. In de tweede helft klinkt het album namelijk wat routineus en banaal. Het venijnig angeltje van weleer mag dan er wat afgevijld zijn, een halve eeuw na zijn grootste klassiekers bulkt Iggy Pop nog steeds van een lust for life.

‘Every Loser’, Iggy Pop, nu te beluisteren