Dat zij en haar man verliefd zijn op Spaanse windhonden, laat Joz Panis meteen weten. En dat mag duidelijk zijn: in hun woning in Piringen huppelen maar liefst zes van die honden vrolijk rond. “Al slapen ze wel het meest van de tijd”, lacht Joz. “Maar het zijn zo’n lieve beestjes. We hebben ze alle zes geadopteerd uit Spanje. Mijn man zet zich in als vrijwilliger bij Dogs Behind Bars Belgium, een organisatie die asielen in Spanje ondersteunt. Zo namen ook wij onze honden in huis: dan zagen we weer zo’n sukkelaar en konden we het niet laten. Maar nu is het toch even genoeg.”

Ook Joz zet zich in voor haar favoriete dieren. “Ik had een zaak in Tongeren, maar heb die sinds vorig jaar overgelaten. Ik heb dus tijd en wil daar iets goeds mee doen. Via de Tongerse vzw Handen voor Pootjes, een organisatie die materiaal en voeding voor Belgische en buitenlandse asielen inzamelt, leerde ik Anita Cielen kennen. Zij maakte al langer jasjes voor honden. Dat vond ik wel leuk, dus ging ik bij haar in de leer. Intussen zijn we al met drie dames die hondenjasjes maken. Ook Evy Houbrechts vervoegde ons. Zij is nu in Spanje, waar ze een lading jasjes naar een asiel brengt. Een deel van onze creaties brengen we naar Handen voor Pootjes, zij sturen ze dan op naar Spaanse en Roemeense asielen.”

Koude nachten

De jasjes maakt Joz met oude tenten en fleecedekens. “Ik ben ongeveer een uur bezig per jas”, vertelt de Tongerse. “Ik maak vier maten: small, medium, large en extra large. Zo kunnen we alle rassen warm houden, van teckeltjes tot windhonden. Eerst gebruikte ik twee laagjes fleece en stikte ik aan de buitenkant een stukje tentstof. Zo zijn de jasjes waterdicht. Dat is belangrijk voor de honden in Roemenië, want daar regent het vaker. In Spanje moeten de jasjes vooral beschermen tegen de winterkoude. Want in tegenstelling tot wat veel mensen denken, kan het daar ook best koud zijn, vooral ’s nachts. Omdat we momenteel te weinig fleecejes hebben, gebruik ik nog maar één laagje. Voor de tweede laag gebruik ik sponsen handdoeken.”

In de zomer hebben de asielhonden geen jas nodig, maar Joz wil toch graag al een voorraadje klaar hebben voor de volgende winter. “De Spaanse en Roemeense asielen hebben het zo druk met gewoon het hoofd boven water houden. Met de jasjes nemen we al één zorg weg. In landen als Roemenië en Spanje krijgen asielen geen subsidies en is de situatie schrijnend. Daarom sturen we onze jasjes vooral naar ginder.”

Verhuizen

Op een paar maanden tijd stikte Joz al 250 jasjes. Daar wil ze graag mee doorgaan, maar dan heeft ze materiaal nodig. “Het is heel moeilijk om aan tenten te geraken”, zegt Joz. “Momenteel heb ik nog materiaal voor 50 jasjes. We kijken of we stoffen kunnen aankopen, maar het liefst gebruiken we recyclagemateriaal. Tenten zijn dus altijd welkom: van kampeertenten tot partytenten of vistenten, zolang het maar waterdicht is en onder de stikmachine door kan. Van een tent voor vier personen kunnen we bijna twintig jasjes maken. Ook oude slaapzakken zijn bruikbaar. Enige vereiste: de spullen moeten proper zijn. Ook fleecedekentjes blijven welkom. Alle dekens die we niet gebruiken, doneren we aan asielen, net als andere hondenspullen zoals eetbakjes of voeding.”

Naast materiaal zoekt Joz ook nog mensen die zelf hondenjasjes willen maken. “Mijn ultieme droom is om samen met mijn man naar Spanje te verhuizen om daar in een asiel te werken. We zijn momenteel op zoek naar een huis in Spanje. Als het zover is, zou het leuk zijn dat het jassenproject ook hier in België verdergezet wordt.”

Wie een oude tent of fleecedekens heeft liggen, kan Joz contacteren via ­huizepuck@hotmail.com of via een berichtje op Facebook: facebook.com/joz.panis.1