De lancering verliep nochtans zonder problemen. Een omgebouwde Boeing met daaronder de 21 meter lange raket steeg op vanuit het Engelse Cornwall en liet de raket ‘vallen’ boven de Atlantische Oceaan. “De eerste trap werkte zonder problemen, maar bij de tweede trap liep het mis”, zegt Koen Geukens van Volkssterrenwacht Urania.

Neerstortend puin

De keuze voor een West-Europese lanceerbasis ligt niet voor de hand. De Europese lanceerbasis ligt eigenlijk in Frans-Guyana. Dat is aan de oostkust van het Amerikaanse continent, net zoals het bekende Cape Canaveral in Florida. Een ligging die geen toeval is. “De aarde draait van west naar oost. Daardoor worden raketten vanzelf in oostelijke ligging geslingerd. Als de eerste trap is uitgewerkt, dan valt die in de oceaan”, zegt Geukens. Met een space port in Zaventem zou het puin neerkomen in het dichtbevolkte Oost-Europa. Bij een mislukte lancering, verandert Brussel dan weer in een gevarenzone. Rusland laat alles vallen in het dunbevolkte Siberië. China is minder voorzichtig. “Op Youtube staan voldoende beelden van Chinezen die neerstortend puin filmen.”

En dan is er nog de evenaar. Hoe dichter, hoe meer draaisnelheid de raket krijgt. Een raket vanop Frans-Guyana zou daardoor tot 20 procent meer gewicht kunnen dragen dan eentje die in Florida gelanceerd wordt.

Toch zijn lanceringen vanuit West-Europa geen zinloze onderneming. Virgin Orbit wou negen kleine satellieten in een polaire baan brengen, van noord naar zuid. “Dan zijn lanceerplaatsen dichter bij de noordpool interessant want daarvoor wil je juist minder draaisnelheid”, zegt Geukens. Door de opkomst van kleine satellieten is er ook een nieuwe markt ontstaan. Vraag blijft of Europese spelers de concurrentie aankunnen. SpaceX lanceerde begin dit jaar met één raket 114 kleine satellieten, en die haalden de ruimte wel.(agg)