Roeselare dendert momenteel als een pletwals door de competitie. De West-Vlamingen wonnen al hun matchen en verloren nog maar vier sets. Dat Lindemans Aalst voor een moeilijke opdracht staat, is een open deur intrappen. “Roeselare steekt er momenteel met kop en schouders bovenuit”, zegt middenman Hélio Sanches. “Maar wij mogen ons bij voorbaat zeker niet gewonnen geven. Uiteindelijk is Roeselare een tegenstander als alle andere. Met die gedachte in ons hoofd moeten wij het terrein op. Roeselare is te kloppen, daar zijn wij van overtuigd. In de heenmatch verloren wij met 3-0, maar speelden wij zeker geen slechte wedstrijd.”

De Aalsterse spelers beloven dus hun huid duur te verkopen. Dat deden ze ook in Menen door uit een verloren positie terug te vechten. Hélio Sanches, de 31-jarige middenman uit Kaapverdië, speelde daarbij een hoofdrol. “Onze start in Menen was weinig overtuigend. Geleidelijk aan kwamen wij beter in de match en zijn wij voor elk punt beginnen te knokken. Ik heb mijn steentje bijgedragen, maar andere spelers zeker evenveel.”

Eerste seizoen in België

Dit is het eerste seizoen van Sanches in de Belgische competitie. De vorige coach Idner Martins haalde hem naar Schotte. “Ik kende de coach omdat ik nog lang in Portugal gespeeld heb. Vorig seizoen was ik in Israël aan de slag, maar ik was op zoek naar een stek in een sterkere competitie. Het werd Aalst en die stap heb ik mij nog zeker niet beklaagd.” Dat Martins er niet meer is, maakt voor Sanches weinig verschil. “Trainers komen en gaan, dat hoort nu eenmaal bij sport op hoog niveau. Ik kan daar weinig over zeggen. Sinds de komst van Christophe Achten winnen wij drie van onze vier competitiematchen, dat is wat telt.”

Sanches deelde in de malaise die Aalst de eerste maanden van het seizoen trof. “Ik stond vier weken aan de kant met een knieblessure, maar het klopt ook dat mijn prestaties te wisselvallig waren. Nu draait het beter en vooral aanvallend kan ik mij goed uitleven.”

Vrouw en kroost

De boomlange Hélio Sanches leeft ondertussen al vijf maand gescheiden van vrouw en twee zonen van zeven en twee jaar. “Mijn vrouw werkt in Kaapverdië en tijdens de korte winterstop waren de tickets te duur om hen te gaan bezoeken. Dat is hard, ja. Gelukkig kunnen wij via sociale media dagelijks contact houden. Ik kijk er wel naar uit om hen na het seizoen terug te zien. Eerst wil ik nog zo ver mogelijk geraken met Aalst. De top zes en het ticket voor de play-offs veiligstellen is nu onze eerste opdracht.”