Ook een verdiende zege in Benidorm zorgde bij Mathieu van der Poel nog niet voor een brede glimlach. Maar dat hij opgelucht was, dat kon de 28-jarige Nederlander niet verbergen. “Ik was tijdens de cross meer met mijn rug dan met mijn benen bezig”, verwees de winnaar naar het fysieke ongemak dat hem in Koksijde en Zonhoven parten speelden. Ging het licht toen halfweg koers steevast uit omdat kracht zetten niet meer lukte, dan slaagde Van der Poel er deze keer in om het in de slotronde af te maken. “Om de conditie heb ik me nooit echt zorgen gemaakt. Ik ben gewoon blij omdat het met de rug een pak beter ging. We hebben daar de voorbije twee weken hard aan gewerkt en ik hoop dat we het probleem gevonden hebben. Maar twijfel is er nog altijd wel.”

Van der Poel bedankte voor voorbarige conclusies. Deze zege promoveert hem niet in één keer tot topfavoriet voor het WK, dat over twee weken in ‘zijn’ Hoogerheide wordt gehouden. “Deze cross was niet echt een waardemeter voor het WK”, klonk het. “Niet qua parcours, niet qua voorbereiding. Zowel Wout als ikzelf hebben de voorbije dagen stevig getraind. Niet in functie van Benidorm, wel in functie van het WK, want dat is voor ons beiden het enige wat telt in de cross. Nogmaals, hoe mijn rug het hield, was vandaag belangrijker dan hoe de benen aanvoelden. Ik moet hard blijven werken en hopen dat mijn rug me over veertien dagen weinig last bezorgt.”

Ontgoochelde Van Aert

Een stoel verder zat Wout van Aert zijn ontgoocheling te verbijten. Want zo is Van Aert: tweede worden is niet winnen, punt aan de lijn. “Temeer daar ik het gevoel heb dat ik er niet alles heb uitgehaald, en dat is wel jammer”, was de Kempenaar scherp voor zichzelf. “Met de sprint van Mathieu heb ik geen probleem. Met een flauwe bocht naar links én aan die snelheid is het normaal dat hij naar de buitenkant gaat. Ik probeerde nog langszij te gaan, maar toen kwamen die hekken plots heel dichtbij. Ik verlies trouwens de wedstrijd al vóór de laatste bocht. Ik wist dat ik op kop moest zitten om te winnen, maar ik heb me in het laatste bosje laten verrassen door Mathieu. Met de moed der wanhoop heb ik nog geprobeerd er iets van te maken in de sprint, maar toen ik in de remmen moest, wist ik dat het tijd was om mezelf over te geven.” (grijnst)

Dat zijn eeuwige rivaal met de zege aan de haal ging, was geen verrassing. “Er is vandaag niets gebeurd wat ik niet verwacht had”, grijnsde Van Aert. “Ach, ik ben gewoon blij dat we het spektakel hebben verzorgd en het was ook niet de eerste keer dat het close was tussen Mathieu en mezelf. Dit was terug de Mathieu met wie ik in de kerstperiode toch enkele pittige duels heb uitgevochten. Alleen had ik liever zelf graag gewonnen.”

Ook Van Aert wilde niet te veel conclusies trekken. “Al was ik wel blij met het gevoel op de fiets, ondanks twee zware trainingsweken. Dat goede gevoel neem ik mee naar de twee resterende wedstrijden, maar voor het overige is het moeilijk om uit deze wedstrijd veel te leren. Ik denk wel dat deze zege Mathieu deugd zal doen. Zelf baal ik vooral van hoe ik het tactisch heb aangepakt.”

Van Aert keert vandaag terug naar België en rijdt zaterdag nog in Hamme, als ultieme voorbereiding op het WK. De WK-selectie wordt vandaag bekendgemaakt. Oh ja, Laurens Sweeck werd in Benidorm vierde en is nu ook mathematisch zeker van de eindzege in de Wereldbeker.