Een reden voor een stevig feestje: dat hadden ze in Club Brugge al eventjes niet meer. Een glaasje champagne was donderdag, the day after, op zijn plaats in het Belfius Basecamp. Simon Mignolet kwam er zijn Gouden Schoen presenteren. “Ik lag om 3.30 uur vannacht in mijn bed, en om 7.00 uur stond mijn zoontje Lex er al. Het was dus best een korte nacht”, grijnst Mignolet. “Maar van zo’n momenten moet je genieten, en daar dus ook de tijd voor pakken. Lex die de trofee aanschouwt: dat was best wel leuk wakker worden.”

Het kan misschien iets losmaken bij Club Brugge, zo’n individuele prijs. Dat weet ook Mignolet. “Ik hoop dat dit een boost kan zijn voor de club, dat dit een positieve sfeer brengt in de kleedkamer. Er kan over iets leuk gesproken worden”, gaat hij verder. “De zon schijnt, straks maken we er een goede training van. Een goed gevoel is ook nodig om wedstrijden te kunnen winnen. Dan pas kan je je in de beste mogelijke omstandigheden voorbereiden. Laat ons hopen dat er eindelijk een déclic komt en dat we de wedstrijd van zondag kunnen winnen.”

Opnieuw voetballer

Wie de Gouden Schoen zegt, vult vaak aan met het woord ‘transfer’. Maar bij Mignolet liggen de kaarten enigszins anders. De Rode Duivel gaat momenteel nergens heen. “Ik verlengde mijn contract bij Club Brugge tot 2026, en we kunnen stellen dat ons huwelijk tot nu toe erg geslaagd”, aldus Mignolet. “Nog steeds ben ik heel erg blij met de keuze die ik destijds gemaakt heb. Die was toen net vanzelfsprekend. Na de uitreiking heb ik Bart, Vincent en Jan (Verhaeghe, Mannaert en Boone, red.) bedankt dat ze opnieuw een voetballer hebben gemaakt van mij. Ook de fans moet ik dankbaar zijn: zij steunen ons, ook in moeilijke tijden.”

Dat Mignolet in 2022 dé sleutelspeler was bij Club Brugge, zou Scott Parker nochtans graag anders zijn. Hoe hard hij zijn doelman de prijs ook gunt: het kan niet de bedoeling zijn dat de keeper van Club Brugge met alle aandacht gaat lopen. “Normaal gezien zijn zo’n prijzen voor spitsen of middenvelders”, weet ook Mignolet. “Maar een Gouden Schoen win je niet alleen. Ik moet mijn ploegmaats dankbaar zijn. In de Champions League hebben ze mij verschillende keren uit de wind gezet. Het werkt langs twee kanten: we doen het allemaal samen.”