10 februari 2022 staat voor eeuwig in het geheugen gegrift van de familie van Jason Raeyen. Om 7.45 uur was de leerling houtbewerking te voet op weg om zijn bus naar school te halen. Aan de bushalte aan de Koolmijnlaan ter hoogte van de Twaalf Meilaan in Beverlo reed een 53-jarige man uit Hechtel-Eksel de jonge Beringenaar aan. De dader remde bruusk met zijn bestelwagen, maar kon Jason niet ontwijken. Enkele dagen later zou de voetballer van Weerstand Koersel in het ziekenhuis overlijden. “Het is een weg waar ik bijna nooit kom. Het was donker. Ik heb die jongen niet gezien”, zei de betichte.

Spijtig ongeval

De procureur sprak over een zeer spijtig ongeval. “Jason steekt op het zebrapad de straat over. Hij houdt zich perfect aan de verkeersregels, maar had geen schijn van kans. De bestuurder heeft geen voorrang verleend. Nochtans was de voetganger perfect zichtbaar. De auto achter de betrokkene zag Jason immers wel de straat oversteken. Het is spijtig en onbegrijpelijk tegelijk. Waar was uw aandacht op gericht? Zeker niet op de baan. U doet dat niet met opzet, maar de gevolgen zijn bijzonder zwaar. U heeft ondoordacht gereden en dacht te weinig na over de andere weggebruikers.” Onderzoek toonde aan dat de vijftiger niet onder invloed van drank of drugs was. De uitlezing van zijn gsm wees evenmin uit dat hij zijn smartphone in de hand had. “Ik kan niet anders dan de minimumstraf voor onopzettelijke slagen en verwondingen met de dood tot gevolg vorderen: drie maanden cel, dat kan met uitstel, en het afleggen van de vier proeven (medisch, psychologisch, theoretisch en praktisch).”

Stil

Advocaat Michiel Van Kelecom had even voordien een beeld van de zachtaardige Jason Raeyen geschetst. Hij nam het op voor de vader van het slachtoffertje. “De man kan het niet aan om naar het proces te komen. Hij heeft het enorm moeilijk en is sinds kort opgenomen in een instelling. Uiteraard heeft de dader dit niet gewild, maar het is extra pijnlijk dat de aanrijding net op het zebrapad gebeurt. Wat het nog pijnlijker maakt, is dat Jason het enige kind is van mijn cliënt. De ouders van het slachtoffer zijn gescheiden en hadden een week/weekregeling getroffen. Een week was het stil in het huis van mijn cliënt en de week daarop was er veel activiteit. Nu is het altijd stil.” De moeder en grootmoeder van de jongen waren wel in de Beringse politierechtbank aanwezig, maar stelden zich geen burgerlijke partij. De financiële afhandeling is in handen van de verzekering.

“Geen vonnis nodig”

Meester Patrick Verachtert wees op het grote schuldbesef bij de dader. “Mijn cliënt heeft geen vonnis nodig om de ernst van de feiten te beseffen. Toch kan het aangenomen worden dat hij de jongen niet gezien heeft. Het was donker. Hij had een donkere trui aan met de kap over het hoofd. Even voordien onttrok een afdraaiende bestelwagen het zicht van mijn cliënt, ook stonden de jongeren aan de bushalte wat meer naar voor omdat er veel slijk was… Er zijn zoveel elementen, maar de betichte had de voetganger moeten zien. Dit is een spijtig ongeval. De man, die over een blanco strafblad beschikt, heeft contact gezocht met de familie: een bloemstuk afgegeven en heeft proberen goed te maken wat niet goed te maken valt. Jaarlijks legt hij 50.000 kilometer af met de wagen. Andere keren heeft hij accidenten vermeden en nu heeft hij misschien niet goed opgelet. Ik vraag om het ruimst mogelijk uitstel op te leggen.” Michiel Van Kelecom repliceerde: “Er is geremd na de impact. Dat wil zeggen dat de bestuurder niet aan het opletten was. Wij willen de bestuurder ook niet in de gevangenis, maar neem uw verantwoordelijkheid.” Traditioneel kreeg de verdachte het laatste woord. “Nog altijd denk ik er over na hoe dit is kunnen gebeuren. Zelf heb ik ook twee kinderen. Ik zou niet weten hoe ik me zou voelen in de situatie van Jasons ouders. Het spijt me verschrikkelijk dat ik hem niet gezien heb. Als ik de tijd kon terugdraaien…” Op de oversteekplaats zijn sinds het ongeval werken uitgevoerd om de zichtbaarheid te bevorderen. Vonnis op 2 maart.