Queen Bey bewees zondag overigens ook dat ze toch maar een mens is: toen de eerste prijzen werden uitgereikt die haar een stapje dichter brachten bij het record, was de zangeres nog “onderweg”. Ze zat vast in het verkeer, verklaarde gastheer Trevor Noah. De Grammy’s die haar eerst op gelijke hoogte brachten met dirigent Georg Solti en daarna het record deden breken, kon Beyoncé gelukkig wel persoonlijk in ontvangst nemen.

In de bedankingstoespraak voor haar historische 32ste Grammy werd Beyoncé emotioneel. Ze bedankte God, haar ouders “om van me te houden en me te pushen”, haar “mooie” man Jay Z en kinderen, en haar overleden homoseksuele oom Johnny, die de inspiratiebron was voor haar recordbrekende beste dance/elektronisch album Renaissance. Ook de queer gemeenschap dankte ze, “voor jullie liefde en om het genre uit te vinden”.

Beyoncé won ook beste R&B-nummer voor Cuff it, beste traditionele R&B-uitvoering voor Plastic off the Sofa, en beste dance/elektronische opname voor Break My Soul.

De tekst van dat laatste nummer had Trevor Noah, die voor de derde keer op rij de awardshow presenteerde, “zo geïnspireerd dat hij ontslag nam”, grapte hij (Noah vertrok in december als host van The Daily Show).

Winst voor LGBTQ-iconen en Dave Chapelle

Geschiedenis werd zondag ook geschreven door Kim Petras, die niet alleen een opzwepende versie van Unholy bracht met Sam Smith, maar er ook beste pop duo/groep uitvoering voor won. De Duitse zangeres werd de eerste trans persoon om een Grammy Award in de wacht te slepen.

Nog een LGBTQ-icoon dat in de prijzen viel was Brandi Carlile. Haar Broken Horses won beste rocknummer en beste rockuitvoering – waar het publiek ook live van mocht genieten –, haar In These Silent Days werd het beste Americana-album.

Eerder op de avond was Dave Chapelles The Closer tot beste comedyalbum gekroond. Een controversiële keuze, want Chapelle was voor uitspraken in die Netflix-special beschuldigd anti-LGBTQ+ te zijn. Werknemers van Netflix organiseerden zelfs protesten nadat hun CEO de special verdedigd had.

Harry, Taylor, Adele en Jill Biden

Een minder verrassende winnaar was zondagavond popster Harry Styles, die opviel met zeker drie verschillende glinsterende outfits. Hij snoepte de hoofdprijs ‘album van het jaar’ onder de neus van Beyoncé weg voor Harry’s House, dat ook beste pop vocal album en best geproducete album won. “Ik denk dat het op avonden als vanavond belangrijk is om te onthouden dat er niet zoiets is als beste in muziek”, zei een schijnbaar geschrokken Styles in zijn speech, na enkele gecensureerde vloekwoorden.

Taylor Swift, die Styles op haar “long list of ex-lovers” heeft staan, won de prijs voor beste muziekvideo voor All Too Well: The Short Film. Haar album Midnights kwam enkele weken te laat om in aanmerking te komen voor de Grammy’s van dit jaar en ze greep naast beste countrynummer, maar Swift zag wel haar trouwe producer Jack Antonoff bekroond worden. Swift uitte zich zondagavond met enthousiaste dansmoves ook als fan van Bad Bunny, die beste música urabana album achter zijn naam mocht schrijven.

Adele won beste pop solo uitvoering voor Easy on Me. Het beeldje kreeg ze uit handen van Dwayne ‘The Rock’ Johnson, de man die ze naar eigen zeggen altijd al had willen ontmoeten en aan wie gastheer Trevor Noah haar eerder die avond eindelijk had voorgesteld. “Kom hier, m’n beste vriendin”, kondigde The Rock haar aan. Adele bedankte haar zoontje Angelo, aan wie ze Easy on Me opdroeg. “Ik schreef de eerste strofe in de douche, toen ik aan het kiezen was om het leven van mijn zoon te veranderen”, aldus Adele. Hij is sindsdien “niets dan liefdevol en ondersteunend” voor haar geweest.

First lady Jill Biden kwam twee awards uitreiken. De nieuwe prijs voor ‘beste nummer voor sociale verandering’ ging naar de Iraanse singer-songwriter Shervin Hajipour, wiens nummer Baraye een lijflied werd van de betogers in Iran. Lied van het jaar was voor Bonnie Raitt, met Just Like That. Daarmee klopte ze tot haar eigen verbazing onder anderen Beyoncé, Adele, Harry Styles, Taylor Swift, Kendrick Lamar en Lizzo. “Ik ben zo verrast, ik weet niet wat te zeggen”, aldus Raitt, die haar overwinning een “onwerkelijk moment” noemde.

Lizzo viel ook in de prijzen, met het felbegeerde beeldje voor nummer van het jaar, voor About Damn Time. De versie van dat nummer door Purple Disco Machine won beste remix. In haar bedankingsspeech, waarin ze dolgelukkig op en neer sprong, richtte Lizzo zich onder meer tot Beyoncé: “Je hebt mijn leven veranderd.” Ze vertelde hoe ze spijbelde om die “artiest van onze levens” te zien optreden.

Viola Davis

De Amerikaanse actrice Viola Davis won een Grammy Award in de categorie beste audioboek voor het inspreken van haar memoires Finding Me. Ze heeft nu een Emmy, Grammy, Oscar en Tony in haar prijzenkast staan en heeft daardoor de zogenoemde EGOT-status behaald.

Davis won in 2016 een Oscar in de categorie beste vrouwelijke bijrol in de film Fences. Ze had toen al twee Tony’s in de kast staan voor theaterrollen. Een jaar voor haar Oscarwinst pakte ze bovendien een Emmy voor beste actrice in televisieserie How To Get Away With Murder. De actrice is de achttiende persoon ooit die de EGOT-status heeft behaald, na onder anderen Richard Rodgers, Jennifer Hudson, John Legend, Rita Moreno, Alan Menken, Andrew Lloyd Webber en Robert Lopez, die zelfs een ‘dubbele EGOT’ behaalde.

Hiphoplegende Dr Dre mocht zondag de eerste Dr Dre Global Impact Award in ontvangst nemen en blikte terug op een veertig jaar lange carrière, alvorens een indrukwekkende verzameling artiesten vijftig jaar hiphop vierden op het podium. Ook het afsluitende optreden was een imposante ode aan de hiphop, waarin onder anderen Beyoncés wederhelft Jay Z aantrad.

Dit waren de winnaars van de prominentste prijzen:

• Beste dance/elektronisch album: Renaissance — Beyoncé
• Beste R&B-nummer: Cuff it — Beyoncé
• Beste dance/electronic opname: Break my Soul — Beyoncé
• Beste traditionele R&B uitvoering: Plastic off the Sofa — Beyoncé
• Album van het jaar: Harry’s House – Harry Styles
• Beste pop vocal album: Harry’s House — Harry Styles
• Best geproducete album, niet-klassiek: Harry’s House — Harry Styles
• Nummer van het jaar: About Damn Time – Lizzo
• Beste geremixte opname: About Damn Time (Purple Disco Machine Remix) — Lizzo
• Lied van het jaar: Just Like That — Bonnie Raitt
• Beste pop solo uitvoering: Easy on Me – Adele
• Beste muziekvideo: All Too Well: The Short Film — Taylor Swift
• Producer van het jaar, niet-klassiek: Jack Antonoff
• Beste uitvoering door een pop duo/groep: Unholy — Sam Smith & Kim Petras
• Beste rapalbum: Mr. Morale & The Big Steppers — Kendrick Lamar
• Beste rapnummer: The Heart Part 5 — Kendrick Lamar
• Beste rapuitvoering: The Heart Part 5 — Kendrick Lamar
• Beste melodic rap uitvoering: WAIT FOR U — Future ft Drake & Tems
• Beste nieuwe artiest: Samara Joy
• Beste rockalbum: Patient Number 9 — Ozzy Osbourne
• Beste metaluitvoering: Degradation Rules — Ozzy Osbourne ft Tony Iommi
• Beste traditionele pop vocal album: Higher — Michael Bublé
• Beste rocknummer: Broken Horses — Brandi Carlile
• Best rockuitvoering: Broken Horses — Brandi Carlile
• Beste Americana album: In These Silent Days — Brandi Carlile
• Beste música urbana album: Un Verano Sin Ti — Bad Bunny
• Beste R&B album: Black Radio III — Robert Glasper
• Beste R&B uitvoering: Hrs & Hrs — Muni Long
• Beste countrynummer: ‘Til You Can’t — Cody Johnson
• Beste countryalbum: A Beautiful Time — Willie Nelson
• Beste alternatieve album: Wet Leg — Wet Leg
• Beste alternatieve uitvoering: Chaise Longue — Wet Leg
• Beste comedy-album: The Closer — Dave Chappelle
• Beste audioboek en verhalende opname: Finding Me — Viola Davis
• Beste nummer geschreven voor visuele media: We Don’t Talk About Bruno [From Encanto] — Carolina Gaitán-La Gaita, Mauro Castillo, Adassa, Rhenzy Feliz, Diane Guerrero, Stephanie Beatriz & Encanto - Cast
• Beste compilatiesoundtrack voor visuele media: Encanto
• Beste film- en tv-muziek: Encanto