Wat is u opgevallen toen u de wedstrijden van de Rode Duivels op het WK in Qatar bekeek?

“Er is kwaliteit in het team, daar bestaat geen twijfel over. Tegen Kroatië waren er kansen om te winnen, maar het is moeilijk om een oordeel te vellen over dingen uit het verleden. Het zou ook niet fair zijn, want ik stond er ver van af en weet er het fijne niet van. Ik wil graag vooruitkijken.”

Wat denkt u dat er beter moet?

“Alles wat ik nu zou zeggen, zou kritiek zijn op de vorige bondscoach en dat is niet mijn stijl. Ik weet hoe lastig het is om coach te zijn. Er ontbrak niet zo veel om de tweede ronde te halen op het WK. Maar oké, het liep wel mis, dus dat moeten we aanpakken. Ik wil dicht bij de spelers staan en veel met hen spreken om te begrijpen welke problemen er waren tijdens het WK. Pas als ik dat weet, kunnen we vooruit en dingen verbeteren. Natuurlijk heb ik nu al ideeën, maar het zou niet serieus zijn om die nu al te zeggen. Ik ben alleszins gemotiveerd en hongerig om eraan te beginnen.”

Hoe goed kent u de selectie al, en dan vooral de jongere spelers?

“Ik heb de voorbije weken de Jupiler League gevolgd, of hoe spreken jullie dat uit? (glimlacht) Er zijn veel jonge talenten. De clubs hebben ook de moed om ze te laten spelen, dat is interessant. Ik heb ook de Champions League gevolgd dit jaar, met Club Brugge dat het fantastisch deed. Goed om te zien dat een Belgische club zo kan presteren tegen zulke sterke teams. Voor mij ligt er veel werk op de plank, want ik wil elk talent kennen.”

Toby Alderweireld zei dat hij niet wist wie u was, andere spelers schoven dan weer Thierry Henry naar voor als nieuwe bondscoach. Stoort dat u?

“Nee, het is geen probleem dat ik mij moet introduceren aan de spelers. Niet iedereen kijkt naar de Bundesliga of naar de Russische competitie. En dat sommigen Henry wilden, is menselijk. Als je iemand goed kent en zijn visie deelt, is dat normaal. Ik begrijp dat.”

Kevin De Bruyne was tijdens het WK bij momenten ongelukkig. Hoe wil u hem opnieuw doen lachen?

“Dat is mij niet opgevallen, maar als je niet lacht op een WK – zoals jij zegt – dan moet ik spreken met Kevin De Bruyne, want dan heeft hij daar zijn redenen voor. Ik wil de spelers trouwens niet alleen doen lachen, maar ook gemotiveerd krijgen. Want presteren blijft natuurlijk het belangrijkste.”

Bent u van plan om met Eden Hazard te praten, die na het WK zijn afscheid als international aankondigde?

“Als een speler gestopt is, zoals Eden Hazard, dan is dat met een reden. Ik zal zo snel mogelijk alle spelers contacteren. Dat wordt mijn eerste taak. Ik zal ook veel wedstrijden kijken en het Belgische deel van de staf hier leren kennen. Hun manier van werken begrijpen en dan zo goed mogelijk samenwerken, dat is de bedoeling.”

Er zijn nog een aantal oudere spelers in het team. Zal er sprake zijn van een generatiewissel onder uw bewind?

“Goed thema. Dat kwam ook ter sprake in mijn eerste gesprekken met Peter (Bossaert, CEO van de voetbalbond, red.) en Frank (Vercauteren, red.). Ik was daar eerlijk over en zei hun dat er geen jong en oud is voor mij, enkel de juiste kwaliteit. Ik ga niet experimenteren, daar is geen tijd voor. De beste spelers moeten spelen en zullen ook spelen. Ook oudere spelers kunnen een grote impact hebben.”

Na uw passages bij vorige clubs was het team altijd jonger toen u vertrok.

“Dat wist ik niet eens, maar hier is de situatie anders. Ik wil geen teams jonger maken om ze jonger te maken. Kwaliteit en winnen blijft het belangrijkste. Het maakt niet uit met welke gemiddelde leeftijd we op het EK in Duitsland geraken.”

U staat ook voor de Red Bull-filosofie met hoge druk. Denkt u dat dit, ondanks het gebrek aan tijd, mogelijk is met de nationale ploeg?

“Ik coachte Leipzig wel, maar ik zou mijn filosofie niet omschrijven als die van Red Bull. We hadden ook veel balbezit en speelden veel op de helft van de tegenstander. Niet alles draait dus om pressing, al is het inderdaad wel belangrijk. We gaan in het begin met simpele principes werken en het op z’n minst proberen. We zullen signalen afspreken, zodat het hele team bepaalde situaties herkent. Maar allicht hebben we slechts twee trainingssessies voor de eerste wedstrijd, niet veel tijd dus. Ook vooraf zullen we dus proberen eraan te werken, bijvoorbeeld via Zoom-sessies.”

U wordt vaak een laptoptrainer genoemd, wat vindt u daarvan?

(lacht) “Ik hou van dat woord. Ik kan je zeggen dat ik mijn laptop gebruik, maar ik ga er niet mee slapen. Er bestaan geen coaches meer die geen laptop gebruiken.”

Weet u al hoe uw gameplan er zal uitzien? Gaat u bijvoorbeeld met drie achterin spelen?

“Dat weet ik nog niet. Het hangt altijd af van de spelers. Ik zal met hen spreken en ontdekken in welk systeem zij zich het meest comfortabel voelen.”

Iets anders dan: u wordt de jongste bondscoach ter wereld. Zal u het niet missen om elke dag op het oefenterrein te staan zoals bij een club het geval is?

“Die vraag heb ik mezelf ook gesteld. Het belangrijkste voor mij is om 24/7 over voetbal na te denken. Er zal hier veel meer tijd zijn om trainingen voor te bereiden en het is een andere manier van werken. Ik ben nieuwsgierig en heb er al van bij het begin een goed gevoel bij.”

U coachte in het verleden clubs als Leipzig, Spartak Moskou en Schalke 04. Hoe kwam u daar eigenlijk terecht?

“Mijn droom was altijd om voetballer te worden, maar op een bepaalde leeftijd moet je keuzes maken. Ik koos ervoor om te studeren, want dat geeft toch iets meer zekerheid. In het voetbal gaat het altijd met ups-and-downs en heb je wat geluk nodig op bepaalde momenten. Niks was gepland, eigenlijk. Tijdens mijn studies werd ik jeugdcoach van Stuttgart. Daarna ging ik naar de jeugd van Hoffenheim, tot ik de kans kreeg om Erzgebirge Aue te trainen. Een team helemaal onderin de tweede klasse in Duitsland. We hadden nog elf wedstrijden voor de boeg toen ik overnam. Ik belde naar mijn mediamanager Carsten (Meyer, red.) en die zei dat het me nooit zou lukken om de degradatie te voorkomen. Dan betekent de start van je carrière meteen ook het einde, zei hij. (lacht) Zoals gewoonlijk luisterde ik niet naar zijn advies. Ik ging toch en we bleven alsnog in de tweede klasse. Daarna kon ik naar Schalke.”

Is dat behoud uw mooiste moment als coach tot nu toe?

“Ik had er een paar, waaronder dat. Tweede worden met Schalke, na Bayern München, was ook fantastisch. Met Leipzig won ik de Duitse beker, de eerste trofee in de clubgeschiedenis. Ook in Moskou had ik fantastische momenten. We wonnen de kwartfinale van de beker tegen CSKA Moskou, een hevige derby, met 3-2 met tien man. Pas in de 105de minuut maakten we de winning goal.”

Klopt het dat er enkele weken geleden ook sprake was van interesse van Club Brugge, toen dat op zoek was naar een nieuwe T1?

“Daar wil ik niet op ingaan. Alle teams waarmee ik ooit heb gesproken, kunnen zeker zijn dat ik nooit zal lekken naar de pers.”

Tot slot nog eens naar de Rode Duivels: wat zijn uw ambities met onze nationale ploeg?

“Ons eerst en vooral plaatsen voor het komende EK in 2024. Dat is het hoofddoel dat ik in mijn hoofd heb. Dat wordt niet makkelijk, want we hebben sterke tegenstanders. Maar ons team is ook sterk. Dus dat komt wel goed.”