Toen haar zoontje Stan (4) nog een peuter was, maakte Karolien Vermeulen (42) altijd dezelfde wandelingetjes met hem. “We gingen telkens op pad achter ons huis in Schoonaarde, een gehucht van Schaffen”, vertelt Karolien, die afkomstig is van Herselt, maar nu in Diest woont. “Tijdens onze wandelingen kwamen we heel wat diertjes tegen. Van kippen tot paarden en koeien. Stan en ik hadden dan de gebruikelijke gesprekken: wat zegt dit diertje? Welk geluid maakt dat diertje? Welke taal moet je tegen de diertjes spreken? Daar heb ik dan een verhaaltje over gemaakt.”

Dat verhaal kwam nog meer tot leven dankzij de tekeningen van kunstenaar Jo Beerden uit Nieuwerkerken. “Hij werkt meestal met airbrush, maar kan ook goed tekenen”, vertelt Karolien. “Ik kwam bij hem terecht via een vriendin. Jo ging dan eens mee op wandel met Stan en mij. We hadden meteen een klik. De tekeningen die hij na die wandelingen maakte, waren prachtig. Ze pasten perfect bij het verhaal. Zo zie je in het begin van het boekje bijvoorbeeld een tekening van een musje dat uit een vogelkastje komt. Dat is gewoon op ons terras. Jo heeft daarna trouwens ook nog het geboortekaartje voor mijn dochter Fien (2) gemaakt.”

Ode aan fiets

Het boek kwam pas echt tot leven op Karoliens eerste Moederdag. “Als cadeautje had mijn echtgenoot het verhaal met de tekeningen laten printen als een echt boekje”, vertelt Karolien. “Dat was heel leuk om in handen te hebben. Ook Stan vond het heel tof. Het boekje heeft als titel Stanneman praat met de diertjes, dus hij weet wel dat het over hem gaat. Initieel was het niet bedoeld als educatief boek, maar het zou wel fijn zijn als kleuterscholen er iets mee kunnen.”

Een kinderboek was nooit haar grote doel, maar schrijven was wel altijd een hobby van Karolien. “Toen ik pas afgestudeerd was als verpleegkundige en criminoloog, zei ik altijd dat ik een of andere wetenschappelijke theorie wilde publiceren”, lacht Karolien, die intussen als IT-projectmanager werkt. “Maar al snel merkte ik dat ik geen grote academicus ben. Wel schrijf ik al van jongs af aan gedichten en verhalen. Ik vluchtte graag weg in mijn fantasie. Zo schreef ik ooit een verhaal met de titel Ode aan mijn fiets. Ik deed toen stage als verpleegkundige in Frankrijk en werd van mijn fiets gereden. Toen ik geen fiets meer had, besefte ik pas hoe erg ik die nodig had. Daar schreef ik dus iets over.”

Luisterboek

Van haar eerste boekje liet Karolien intussen al enkele exemplaren drukken, maar echt uitgegeven is het nog niet. “Ik liet het al aan heel wat mensen lezen, van vrienden en familie tot de kraamhulp, en kreeg overal positieve reacties. Intussen heb ik de tekst nog wat bijgeschaafd. Ik zou het boekje graag uitbrengen, maar heb nog geen concrete plannen. Het zou fantastisch zijn als er een uitgeverij geïnteresseerd is.”

Of Karolien nog verdere literaire ambities heeft? “Ik zit nog met het idee om een boekje voor Fien te schrijven”, zegt de Schaffense. “Dat zou dan gaan over haar avondritueeltje. Als Fien gaat slapen, geeft ze bijvoorbeeld een vlinderkusje of snuffelt ze als een konijntje. Het verhaal zou dan gaan over hoe de diertjes ‘hallo’ of ‘slaapwel’ zeggen. Daarnaast is het ook een droom om ooit iets als stemacteur te doen. Het zou ook heel leuk zijn als ik mijn boekje bijvoorbeeld zou kunnen inspreken als luisterboek.”