Onder meer in Athene en Thessaloniki is het al dagen onrustig. Stille protestmarsen draaien steevast uit op ongeregeldheden. De politie zet daarbij traangas in. Jongeren eisen dat de overheid investeert in een veilig spoornetwerk. Ze krijgen daarbij de steun van de ganse bevolking. Zowel vrijdag- al zaterdagavond zijn wensballonnen opgelaten voor de slachtoffers.

Zaterdag is de stationschef van Larissa voor de onderzoeksrechter verschenen. Hij blijft aangehouden. “Hij heeft misschien een fout gemaakt die tot het drama heeft geleid. Maar het is de politiek die boter op het hoofd heeft”, klinkt het.

De balans ligt nu op 57 doden, maar nog altijd vechten mensen voor hun leven. Vandaag is afscheid genomen van de eerste slachtoffers.

Athina Katsara, een 34-jarige moeder van een zoontje, werd als eerste begraven in haar geboorteplaats Katerini, in het noorden van Griekenland. Haar echtgenoot die met haar op de trein zat, ligt nog altijd zwaargewond in het ziekenhuis. Een familielid vroeg tijdens het afscheid dat er lessen zouden getrokken worden uit dit drama dat zo veel families in diepe rouw heeft gedompeld.

In Kalambaka werd een familie bijzonder zwaar getroffen. De tweelingzussen Thomi en Chrysa Plakias en hun nichtje Anastasia kwamen om. Ze zaten naast elkaar in de trein.

De twintigers studeerden in Thessaloniki maar tijdens het carnavalsweekend besloten ze naar huis te gaan, bij hun familie in Kalambaka. Op de terugweg naar hun studentenkot, verongelukten ze.

Ze zaten in een van de wagons die in brand vlogen.

Er kwam DNA-onderzoek aan te pas om hun lichamen te identificeren.

Hun ouders Nikos en Dimitris Plakias, eigenaren van de bekende taverne “Gardenia” in Kastraki, gingen van zodra ze het nieuws over het ongeval gehoord hadden onmiddellijk naar Larissa. Toen hen daar gevraagd werd om DNA af te staan, wisten ze meteen dat ze zich aan slecht nieuws moesten verwachten.

De familie heeft hun lichamen niet meer mogen zien, daarvoor waren ze te gruwelijk verminkt.

Lang nog niet alle slachtoffers zijn geïdentificeerd, zo bleek zaterdag nog.

Voor veel families wordt het wachten intussen ondraaglijk. Mirella Ruci, wiens 22-jarige zoon Denis vermist blijft, wacht nu al twee dagen aan het mortuarium. “Mijn zoon staat tot nu toe niet op een officiële lijst en ik heb geen informatie. Ik smeek iedereen die hem heeft gezien, in treinwagon 5, stoel 22, om contact met mij op te nemen als ze hem hebben gezien.”

En zo zijn er wel meer ouders die vergeefs wachten opnieuw over hun zoon of dochter.