Heel wat tumult in de Brugse assisenzaal maandagmiddag. Kort na de middagpauze bekende Musawi de dubbele moord op Youlia en Nessar. De beschuldigde kwam in oktober 2018 in het vizier van de politie toen de twee levenloze lichamen van Youlia en Nessar werden gevonden in het Kortrijks studentenhuis Vlaskot. Eerder die avond zou Youlia Musawi voorgoed gedumpt hebben. Toen de jonge vrouw steun zocht bij haar ex-vriend Nessar, sloegen de stoppen door bij Musawi. Met alle gevolgen vandien.

Musawi bleef gedurende 4,5 jaar en zelf tijdens de voormiddag van de laatste assisendag zijn onschuld beweren, al was de zaak voor advocaat Jan Leysen, die de familie Soboleva vertegenwoordigt, zo klaar als een klontje. “Als je onschuldig wordt opgepakt, dan schreeuw je je onschuld toch bij elke mogelijke aangelegenheid uit?” begon advocaat Leysen zijn laatste pleidooi. “Dat is hier niet het geval, Musawi beriep zich zelf op zijn zwijgrecht tijdens het eerste verhoor.”

‘Pak me dan, als je kan’

De advocaten van de burgerlijke partijen doorprikten elk op hun beurt de leugens van Musawi. De één al met een meer opvallend pleidooi dan de ander. Advocaat Wouter Buyck, die de familie Soboleva vertegenwoordigt, noemde de man een lafaard. Nadien zong advocaat Liliane Verjauw een muisstille zaal toe. “Pak me dan, als je kan”, zong meester Verjauw klaar en duidelijk. “Dat liedje zing je nu al vier jaar en zing je hier op de zitting verder. Wel, je bent gepakt.”

En toen gebeurde het onverwachte: Musawi brak. Te midden van een volle assisenzaal legde de jongeman bekentenissen af. Op vraag van de voorzitter legt Musawi haarfijn uit wat er die avond nu exact gebeurd is. Nadat Youlia Musawi dumpte en hij zag hoe zijn liefde steun zocht bij Nessar op kot, lag de beschuldigde te piekeren in bed. Het lukte hem zijn woede te verkroppen en trok opnieuw zijn kleren aan. Met maar één doel en verblind door de liefde trok de beschuldigde op moordpad. (lees verder onder de foto)

Bij aankomst aan het Vlaskot vroeg Nessar Musawi te vertrekken. Na wat duw- en trekwerk haalde Musawi zijn mes boven. “Ik weet niet meer wie begonnen is met duwen”, gaat de beschuldigde verder. “Ik heb gestoken in Nessar zijn hart, waarna het mes is gevallen en gebroken. Nessar viel op de grond met zijn ogen open. Ik zie het nog steeds voor mij.”

Geen hulpdiensten gebeld

Kort erna doorzocht de kledij van Nessar op zoek naar de huissleutel om zeker te zijn dat hij bij Youlia kon geraken. “Ze zat op een stoel toen ik de deur open smeet. Het mes zat onder mijn T-shirt verstopt”, geeft Musawi toe. Vastberaden en met maar één doel begon Musawi de liefde van zijn leven neer te steken. De vraag van de onderzoeksrechter of Youlia begon te schreeuwen toen hij haar neerstak, brak Musawi volledig. Een hevig gesnik van enkele minuten vulde de zaal. “Kon je niet stoppen met steken?”, vroeg de voorzitter. “Nee”, was het korte, maar eerlijke antwoord van Musawi.

Musawi stapte na de steekpartij de kamer buiten en sloot de deur. “Was je toen niet wakker geschud om de hulpdiensten te bellen?”, vraagt de voorzitter. “Ik heb geprobeerd te bellen, maar kon het niet”, geeft de beschuldigde toe. “Ik was bang en wist niet wat ik moest doen.” Pas toen de man de volgende ochtend wakker werd, besefte hij voor het eerst wat hij sinds die tragische avond op zijn kerfstok heeft staan.

Na 4,5 jaar brak de jongeman geheel onverwacht dan toch. “Waarom precies vandaag?”, vroeg de onderzoeksrechter zich luidop af. “Het werd me teveel en ik kan er niet meer mee leven. Ik ben een moordenaar”, snotterde de beschuldigde. Handen voor zijn ogen, luid gesnik en vooral heel veel schaamte. Net wanneer het bijna niet emotioneler kon, richtte Musawi zich op vraag van advocaat Leysen zich tot de familie van Youlia. “Het spijt me, sorry. Dat moest allemaal niet gebeurd zijn. Ik ben bereid mijn eigen leven te geven, het maakt me allemaal niet meer uit. Ik heb het gehad.”

Voorbedachten rade

Na een korte pauze, nam ook nog het Openbaar Ministerie het woord. “Geliefden Youlia en Nessar zijn samen gestorven door, excuseer voor mijn West-Vlaams, een jaloerse buk”, begon procureur Serge Malefason. De procureur vroeg de jury goed te oordelen over de geestestoestand van Musawi. “Als hij in zijn bed zijn kas zit op te vreten, dan is er wel degelijk sprake van een stabiele geestestoestand.”

Op de vraag of Musawi met voorbedachten rade handelde, is er volgens het Openbaar Ministerie geen twijfel mogelijk. ”Musawi wist waar er camera’s hingen in het gebouw en koos doelbewust een plaats die niet zichtbaar is op de camera’s”, besluit procureur Malefason. Het motief zit volgens het Openbaar Ministerie dan weer in de afwijzingen van Youlia. “De afwijzing van Youlia heeft ze moeten bekopen met haar leven.”

Koele kikker

Procureur Malefason richtte zich op het einde van zijn pleidooi tot Musawi. “Je bent een koele kikker”, sneert procureur Malefason. “Ik vind u ondanks de show dat u hier verkocht hebt een zeer hard man.” Na een kwartslag te draaien, vraagt de procureur de twaalfdelige jury goed te oordelen. “Ik vraag u ja te antwoorden op de vraag of Musawi de doodslag met voorbedachten rade heeft gepleegd.”

Net zoals iedereen in de zaal, geeft ook de advocaat van beschuldigde Dennis Van Overstraeten verrast te zijn door de onverwachte wending. “Soms moet je de schoonheid van een bekentenis laten omringen door stilte”, waarna de meester opnieuw gaat zitten. Met zijn rug naar de overvolle zaal nam Musawi nog voor de allerlaatste keer het woord. “Ik besef wat ik gedaan heb en heb alles toegegeven”, begon de beschuldigde sereen. “Ik wil me verontschuldigen aan de nabestaanden.”

De jury heeft zich nu teruggetrokken voor het beraad. Nog vanavond volgt het antwoord op de schuldvraag.