Het uitdijen van het parlement is een gevolg van het ingewikkelde kiesstelsel waarbij de kiezer in de Bondsdagverkiezing twee stemmen uitbrengt voor één zetel. Een op een kandidaat in zijn regio en een op een landelijke partij. 

De uitbreiding van de Bondsdag, die in beginsel 598 zetels zou moeten hebben, komt vooral door kiezers die in de verkiezing op twee verschillende stromingen stemmen, dus op een regionale kandidaat die geen lid is van de landelijke partij waarop de kiezer ook stemt. Hierdoor ontstaat vaak een verschil tussen de stemmen op een partij en de stemmen op de kandidaten van die partij. Voor een proportionele verdeling van de Bondsdagzetels zijn er regels die dit probleem oplossen door wat meer gekozenen in de volksvertegenwoordiging toe te laten. Maar die kan daarmee behoorlijk uitdijen zoals bij de laatste Bondsdagverkiezing.

Zetels via partij

De nieuwe wet elimineert de extra volksvertegenwoordigers volledig. Zo kan iemand dus wel in zijn district worden gekozen, maar komt dan toch niet in de Bondsdag omdat de zetels van zijn partij al vol zijn met mensen die via de partij zijn gekozen. 

De oppositiepartijen CDU/CSU en Die Linke hebben zich tegen het voorstel gekeerd. Ze beschuldigen de regeringspartijen ervan hun macht in het parlement “in cement te willen gieten” en de oppositie monddood te willen maken. De maatregel zou ook heel slecht uitvallen voor de christendemocraten (CDU) die in de regio Beieren zelf een aparte partij hebben (CSU). Er wordt daarom een klacht ingediend bij het Duitse constitutionele hof.