Een trofee, en vooral 25.000 euro. Het afschieten van de hoofdvogel bezorgde Yoshadiinho -kortweg Yoshi- een enorme emotionele ontlading. Het waren opmerkelijke beelden, zaterdag op tv. Yoshi stond voor het eerst met de mond vol tanden, en lag zelfs even uitgeteld op de grond. “Omdat het de beloning was van jarenlang keihard trainen, het lichaam tot het uiterste drijven, en het soms incasseren van kritiek”, blikt hij terug. “Ik bekeek de wedstrijd stap voor stap, had nooit gedacht de finale te halen. Ik heb ook nooit gezegd dat het een koud kunstje was. Het kunnen delen van mijn dansmoves met anderen maakte me al blij. En dan plots winnen… Mijn moeder zat te glimmen van trots in de zaal. Maar de hele familie is fier op mijn overwinning.”

Yoshi is freestyler. “Mensen denken dat je dan maar wat doet, maar er is over nagedacht. De inspiratie voor een choreografie komt niet zomaar aangewaaid. Als ik muziek hoor kan ik niet stilzitten, en ik heb het geluk dat ik choreografieën makkelijk kan onthouden.” Hij zat de hele wedstrijd in zijn element, en dat was geen toeval. “Een podium is zoals een speelplaats. Ik voel me er even comfortabel. Ik had op geen enkel moment zenuwen. Stress was er alleen als er iemand moest afvallen. Misschien toont deze wedstrijd dat ik echt talent heb. Ik leerde mezelf de voorbije jaren alles zelf aan. Dit was lang niet mijn eerste optreden, maar in dergelijke setting shinen voor een groot publiek geeft een andere vibe. Ik deed soms dingen op het podium die ik niet gerepeteerd had. Puur op gevoel. Dat kan je alleen maar als je comfortabel bent.”

Congo

Yoshi, die Congolese roots heeft maar nog nooit in Congo kwam, benadrukt dat hij nooit zal zeggen dat hij nu aan de top van de danswereld staat. “Maar ik weet dat ik veel progressie maakte. Ik zie mijn toekomst groot. Ik wil die urban afrodance over de hele wereld verspreiden. Ik zeg altijd dat je klein moet beginnen om iets groter te bereiken, dit was alvast een eerste flinke stap. Die 25.000 euro wil ik verder investeren in mijn carrière. Op dit moment bekijk ik nog welke concrete stappen ik zal zetten. Maar ik weet wat ik wil. Mijn droom is om in het buitenland workshops en optredens te geven, of meedoen aan wedstrijden.”

Een mooi parcours lijkt uitgerold voor de jonge kerel, die de dansmicrobe te pakken kreeg dankzij videoclips en iconische danspasjes van Michael Jackson. “Ik herinner me hoe ik met een neefje bij mijn tante keek naar de clip van het nummer Scream. Mijn tante daagde me uit om het na te doen, en was onder de indruk van wat ik liet zien.” Toen Yoshi een dvd kreeg van het optreden van de zanger in Boekarest was het hek van de dam. Ik imiteerde hem op housewarming party ‘s, straatfeesten, enzovoort. Zo kreeg ik de smaak van het dansen te pakken.”

Afrodans

In 2018 ontdekte Yoshi zijn interesse in afrodans. “Maar ik implementeer er soms ook andere stijlen in om toch de link met mijn eerste stappen als danser te leggen. Tijdens The greatest dancer twijfelde ik soms of ik een andere dansstijl moest brengen, maar Niels moedigde me aan om te brengen wat ik zelf het liefste doe, namelijk afrodans. Een goede zet.”

Ook tijdens ons gesprek zit Yoshi nooit stil. “Ik zeg soms dat ik alleen niet dans als ik me slecht voel. Vroeger op school begon ik zelfs spontaan te dansen omdat ik het zo graag doe. Wist je dat ik tijdens de repetities voor The greatest dancer stond mee te dansen met andere kandidaten als mijn repetitie achter de rug was? De toekomst lijkt veelbelovend. “Sinds die overwinning kan ik beamen dat het leven vol verrassingen zit. Ik hoop dat er deuren worden geopend. Al ben ik nu ook gelukkig.”