Midden vorige maand haalden de hulpdiensten in de Nete in Duffel het lichaam van een jonge vrouw (25) uit het water. Het ging om het slachtoffer uit Eppegem dat in Zemst met haar fiets in de Zenne was beland en het niet overleefde. “Ik vroeg me af hoe dat ongeval kon gebeuren, tot gisteren. Die talud is supergevaarlijk”, zegt Nele.

Dinsdagnamiddag omstreeks 15.30 uur was de vrouw met haar mountainbike vanuit Vilvoorde, waar ze werkt, onderweg naar huis. Op het jaagpad van de fietssnelweg Brussel-Antwerpen (F1) langs de Zenne. “Een traject dat ik al vijf jaar doe, vijf keer per week”, zegt Nele. Maar in Eppegem (Zemst), net voorbij de brug in de Begijnhofstraat, liep het plots mis.

“Er lag iets op de weg, ik vermoed een takje. Normaal rijd ik daar met mijn mountainbike zonder problemen over. Zoals altijd, in 99% van de gevallen. Nu snokte mijn wiel naar rechts, ik verloor mijn evenwicht en ik viel op de rand tussen het jaagpad en de betonnen talud van de Zenne”, vertelt Nele.

“Meegevoerd met stroming”

De vrouw ging over de kop en tuimelde met haar fiets en rugzak naar beneden, zes meter diep. “Ik ben in het water beland, waar ik enkele meters werd meegevoerd met de stroming. Ik dacht nog ‘oei, amai, dat is hier sterke stroming’. Ik probeerde aan het opstapje aan de kant te geraken en dat lukte. Ik stond nog met mijn voeten in het laag water.”

Dan moest Nele nog opnieuw boven zien te geraken na haar hachelijke avontuur. “Maar mijn elleboog lag open en ik voelde dat ik de kracht niet had om weer op het jaagpad te geraken”, zegt ze. Op dat moment van de dag is er gelukkig veel beweging op het jaapgpad. De eerste voorbijganger, een man op een speedpedelec, is meteen gestopt.

“Hij vroeg of alles oké was en ik ben beginnen wenen”, zegt Nele. Alle fietsers die er passeerden, stopten om te helpen. “De eerste kwam naar beneden, maar het gleed keihard. En mijn schoenen waren zeiknat, dus ik geraakte amper boven.”

Een groep mannen greep elkaar vast aan de enkels en vormde zo een menselijke ketting. “Dankzij die ketting ben ik opnieuw boven geraakt.” Ondertussen hadden de getuigen ook al de hulpdiensten verwittigd. “Een fietser, die op de spoeddienst in Mechelen had gewerkt, bood me eerste hulp. Hij heeft alles ingepakt en hij vroeg me om mijn horloge en ring uit te doen, omdat er zwellingen konden ontstaan”, legt Nele uit.

“Ik was onderkoeld”

De politie kwam ter plaatse voor vaststellingen. Een ambulance heeft het slachtoffer voor verdere verzorging overgebracht naar het AZ Sint-Maarten. “Mijn kleren waren doorweekt. Toen we in het ziekenhuis aankwamen, was ik onderkoeld”, zegt Nele. Dinsdagavond mocht ze dat verlaten.

Ondertussen bekomt Nele thuis van wat haar is overkomen. “Mijn elleboog ligt open en kan ik niet bewegen, mijn knie is geschaafd en dik en ik heb overal schrammen”, zegt ze. Ondanks haar verwondingen beseft de Mechelse dat ze van geluk mag spreken. “Het toeval wil dat ik sportinstructeur ben en mijn vak is zwemmen.”

Nele hoopt nog in contact gekomen met de mensen die haar hebben geholpen. “Als ik weet wie ze zijn, wil ik hen graag bedanken.” Sinds het eerste ongeval is er veel te doen over de veiligheid op het jaagpad langs de Zenne in Zemst. “Als daar geen talud was, was ik gewoon op de grond gevallen. Ik had eens gevloekt, mijn elleboog had waarschijnlijk ook opengelegen, maar ik was niet in het water beland.”